Ech... Kochana, ten wpis jest tak przepełniony smutkiem i bólem, że aż mi się lekko udziela. Bo nie lubię, kiedy czujesz się tak, jak się czujesz. I wiesz przecież, że kiedykolwiek poczujesz potrzebę wygadać się coś więcej, to wiesz, gdzie i do kogo możesz pisać (tak, do takiej jednej Chance na niebieskiej książce), bez względu czy będzie to 7 rano, 15 po południu, czy 2 w nocy.

Cieszę się, że chociaż sprawa z prawkiem idzie do przodu i jestem z Ciebie BARDZO dumna!