Myślę, że głównie ten niepokój i stres może to wszystko powodować, bo przez to jesteś przygnębiona i te głosy i urojenia wracają. Jesteś zbyt delikatna, tak samo jak ja i głupotą jest przejmowanie się nieistotnymi rzeczami. Niezbyt lubisz towarzystwo ludzi (tak jak ja) i rozumiem Cię, ale nauczanie indywidualne również przemyśl, bo mimo tego, że nie lubisz chodzić do szkoły, że męczy Cię to, to dzięki temu wychodzisz między ludzi... jacy oni by nie byli, ale jednak wychodzisz, a możesz bardziej zacząć bać się świata, a pamiętaj, że jesteś NORMALNYM CZŁOWIEKIEM. Nie można przejmować się tak wszystkim... jak nie będziesz tego robić, będzie Ci choć trochę lepiej. Zawsze mówię, że trzeba stawiać czoła problemom. I wierzyć w siebie.