cieszymy się, że wróciłaś, Rose (pluralis maiestatis).
przykro słyszeć o cierpieniu Twoich bliskich, ale takie życie. Jeśli to Cię w jakiś sposób pocieszy, to czyjaś śmierć paradoksalnie stanowi ból tylko dla nas, a nie dla tych, których dotyka (choć podobno mózg osoby "zmarłej" może wykazywać aktywność nawet do kilku godzin po ustaniu pracy serca - ale skąd możemy wiedzieć, co się w tym mózgu dzieje?). Innymi słowy wszelkie umartwianie się, że zmarłych już z nami nie ma, jest de facto umartwianiem się nad nami samymi, bo oni to już mają na wszystko wyjebane i to oni powinni ubolewać, że my musimy dalej męczyć się na tym łez padole. :‌)

W celu ochrony przed okiem osób niepowołanych stworzony został dział "Blogi prywatne". Treści tam publikowane widzą tylko zalogowani użytkownicy.

pochwal się, co dostałaś od Mikołaja. :‌)

P.S. co do ostatniego, to polecam obejrzeć jeszcze świeży filmik pt. . Mówi o tym, że jedynymi realnymi psychologicznymi potrzebami człowieka są: potrzeba orientacji (w otoczeniu, tzn. że wszystko następuje logicznie spójnie), stymulacji (dostarczania bodźców naszym zmysłom) i relacji. Wszystko inne, łącznie z wszelkimi formami miłości (choć może to być smutne dosyć), to przekonania i potrzeby wykreowane przez nas samych czy narzucone przez kulturę lub media (co nie oznacza, że ich zaspokojenie nie daje szczęścia - ale że można się bez tego obyć i być szczęśliwym bez nich).
Może nie rozwiązuje to kwestii znajdowania księcia z bajki, ale pozwala spojrzeć na problem z innej perspektywy. :​)