Słucham tych swoich ukraińskich playlist w kółko i w kółko i już nawet nie tęsknię za tym Drohobyczem, którym się tak mocno zauroczyłam w niedalekim czasie. To znaczy - tęsknię nadal, jednak po ostatnim wypłakaniu się nie tęsknię już tak silnie. To dobrze, bo było to nieco problematyczne dla mnie i ogólnie dla ludzi w moim otoczeniu. Jednak kocham rozmawiać z ludźmi o Drohobyczu, bo to miejsce jest taką mą małą ostoją, nie mam pojęcia skąd mi to przyszło. Po prostu jest i to lubię.

Nie tęsknię już za szkołą, zdecydowanie, bo to odpoczynek od niej w dużej mierze pomógł mi postawić się na nogi, wraz z faktem, że mój komputer wreszcie został naprawiony i mogłam podzielić się tutaj z wami tym, że jest u mnie dużo lepiej na zasadzie - patrzcie, wygrała z depresją! Jednak nie tylko! Najbardziej pomaga mi obecność mojej dziewczyny, która sprawia, że czuję się 2579645 razy lepiej niż kiedy jestem sama i ogólnie jest tak cuuudownie, że mam ochotę tańczyć, śpiewać i co to tam jeszcze. Wczoraj byłam z A. w galerii, wydałam kupę kasy, ale nie żałuję, bo świetnie się razem bawiłyśmy. Było super!