4 sierpnia 2018
11:21
sobota


Cześć. 
Kolejny upalny dzień. Rozpływam się i rozpływa się wszystko wokół. Płynę znowu coraz dalej. Śnił mi się dzisiaj M, że dzwonił, odebrałam zanim spojrzałam kto to, usłyszałam jego głos. Tłumaczyliśmy sobie coś, wszystko. Nie wiem z jakim skutkiem. Chociaż przecież dobrze wiem, że koniec. Że powinnam pozwolić odejść, zamknąć drzwi. To przykre.. bo ja nigdy nie palę mostów. Nie umiem, a może to tchórzostwo, nie chcę. Może lubię podróżować wstecz. Może w moich krajobrazach nie ma takich rzek, do których nie da się wejść drugi raz? Na razie odkrywam różne inne rzeki. Płyniemy. Z R, póki co. I woda jest słodka, ale unosi mnie na powierzchni. I jest bardzo ciepła, z lodowatymi prądami co chwilę. Dokąd my płyniemy? Nie wiem, nie patrzę, nie wynurzam się, pozwalam żeby mnie ciągnął za rękę i wiódł gdzieś tam, gdzie mnie jeszcze nie było. 
Zazwyczaj bałam się w ogóle wchodzić do wody. Zazwyczaj wystarczało mi patrzenie na fale z daleka. Albo jak już kontakt z rzeką, to czołganie się po zamarzniętej powierzchni, bliskie kontakty z lodem. Bo niby bezpiecznie, a nie wiedziałam, że nie dość, że mi zimno, to mogę utonąć w każdym momencie, wpaść w łamiącą się krę i nie móc dostać się już na powierzchnię. 
Trzeba umieć pływać, nawet jeśli się zawsze topiło na samą myśl. Hop, do wody to dla zaawansowanych. Ja raczej powoli, po drabince, zachowując ostrożność. I delikatnie przy barierce. Jeśli się, oczywiście, znajdzie drabinki i barierki w naturalnym środowisku. 

Uhh.. wody!! WODYY.. za gorąco. Ogarniam życie, muszę powoli ogarniać naukę do poprawki, dobrze, że tylko jeden przedmiot. Jadę niedługo do pracy, trochę się stresuję, ale przecież idę pierwszy dzień, jestem początkująca, tak? Spokojnie. Będą mnie tak traktować. Jak początkującą. Nauczę się. Przeszkolą mnie. Bycie początkującym jest przecież takie super. 

Oddddddech.