Przy nadczynności tarczycy też miałam ataki paniki i lęki (o ile nie mam dodatkowo nerwicy) i wiem, jakie to uczucie Tak naprawdę, kto tego nie doświadczy, ten nie zrozumie, jaka to jest męczarnia i jak to wpływa na psychikę.
Moi rodzice mają kiepskie podejście do chorób psychicznych, np. do depresji. Tata twierdzi, że ktoś po prostu jest nygusem albo nie wiem, wymyśla. Dlatego boję się zapaść na jakąś taką chorobę, bo wiem, że będą myśleć o mnie, jak o jakiejś kosmitce. A samemu trudno jest sobie z tym poradzić. Kiedyś chyba otarłam się o depresję, a przynajmniej chyba blisko było, jak byłam w szkole. Chyba z tego "wyrosłam", choć jeszcze czasem dopadają mnie złe myśli, silne przygnębienia i różne takie. Staram się wtedy zająć pisaniem, bo chyba tylko to mi w życiu zostało i trzyma mnie tutaj.
Łoo kutfa! Rozszczepienie duszy jak u Voldemorta? Będziesz nieśmiertelna? Jakich przedmiotów na horkruksy użyłaś?

Powodzenia