Nie zakładam ze masz coś przeciwko temu, jestem też bardzo wdzięczna ciekawskim kobietom, które żyły przede mną i szukały dróg, bo bardzo cenie sobie wygodę spodni - one też były, swego czasu, radykalnym wybrykiem, kobietami które chciały udawać mężczyzn itp.
Wiem, że dzisiaj chłopiec w różowej sukience wydaje się radykalnym przykładem, ale jeszcze nie tak dawno temu wszystkie małe dzieci ubierano w sukienki, a różowy był nawet uznawany za bardziej męski kolor, pełen energii i poprawiający nastrój.
 Prezydent Roosevelt w dzieciństwie dzisiaj może wygląda trochę śmiesznie, a to wcale nie było tak dawno temu.


takich rzeczy - mniejszych, choć nie mniej ważnych jest więcej. - powiedz mi gdzie ich nie ma?


Wiele rzeczy które dzisiaj uznajemy za męskie czy kobiece, kiedyś takie nie były, albo nie będą w przyszłości, z natury są wiec neutralne płciowo tak jak chodzenie po drzewach, szycie czy polowanie - kobiety tez muszą jeść aby przeżyć. To że tworzymy role według płci i przypisujemy kobietom to, a mężczyznom tamto, jest zrozumiale dla mnie oczywiście, jestem zdania że ogranicza nas to jako ludzi i często jest bardzo szkodliwe, głównie dla kobiet.
Nakładane na nas w społeczeństwie normy są sztywne i wąskie, a są takie bo maja konkretny cel, aby jedna grupę ludzi wynosić ponad drugą. Aby budować pewność siebie jednej grupy i deptać drugiej, tej która ma faktyczna moc - tworzenia życia. Tak wiec trudno zgodzić się ze nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy wszystkie były pewne siebie, silne i chodziły z podniesiona głowa, kiedy od początku stara się to w nas stłamsić. Przemoc wobec kobiet jest tak wszechobecna i przybiera tak wiele różnych form, że czasami nawet jej nie zauważamy albo nie rozpoznajemy, lub nie myślimy o niej bo jej najbrutalniejsze formy nigdy nas nie dotknęły, a jest ona jednym z podstawowych mechanizmów społecznych którymi kobiety są spychane do pozycji podporządkowanej mężczyznom - agresywnie spychane i trzymane tam siłą, bo nie jest to nasza naturalna pozycja. To, że chodzą wśród nas i były przed nami, te które się nie dały, albo uciekły od tego jest dla mnie nadzieją w życiu, daje mi siłę i inspirację.


Czuje więź z kobietami, ale nie dlatego ze jesteśmy kobiece, nie wszystkie jesteśmy, ale wszystkie przyszłyśmy na ten świat jako ci ludzie którzy zdolni są dawać życie i ma to ogromny wpływ na każdą z nas od dnia narodzin (czasem wcześniej*), obojętnie czy chcemy dzieci, czy nie, czy może nie możemy ich mieć, to jest nieważne - należymy dla klasy która rodzi dzieci. To wielka moc, którą ci którzy jej nie posiadają chcą kontrolować. Małżeństwo, dziewictwo do ślubu, prawa aborcyjne, obrzezanie dziewczynek - wszystko to sprowadza się do kontroli nad tym, a to tylko czubek góry lodowej.


*Kilka dni temu czytałam ze w Chinach (a w całej Azji niemal 2 razy więcej) nie mogą się doliczyć około 62 milionów kobiet, to jest wynik polityki jednego dziecka i selektywnych aborcji oraz dzieciobójstwa dziewczynek, świadoma, celowa eksterminacja grupy ludzi uznawanych za gorszych, lub mniej przydatnych. Jesteśmy silne, mądre i odważne, ale łamią nam kręgosłup czasami zanim jeszcze przyjdziemy na ten świat - nie zawsze w tak ewidentny sposób, ale kropelka po kropelce, każdego dnia, czasami jest to tak zakorzenione w naszej kulturze i nas samych ze już nie rozpoznajemy tego jako agresji przeciwko nam.