Witajcie, Moi Drodzy. 

Oczywiście, jak to na mnie przystało, co jakiś czas czuję usilną potrzebę, by tutaj powrócić. Dlatego jestem dzisiejszego wieczoru, który jest dobry, jak większość innych w ostatnim czasie. Tak, to dziwne, ale dzisiaj będzie tutaj szczęśliwie. Będzie też sporo nadziei i może też pewnego rodzaju naiwności, ale cóż. Zacznijmy jednak od utworu. Tym razem leci do Was...

Tradycyjnie zacznę od studiów. W końcu pokonałam sesję. Nie było łatwo, a w zasadzie od momentu wysypu kolokwiów, gdzie większość z nich po prostu zawalałam mimo sporej ilości nauki, twierdziłam, że "rzucam te studia". Ostatecznie jednak zaliczyłam semestr, więc prawdopodobnie pobawię się w magisterkę jeszcze jakieś 1.5 roku. Jak już wspomniałam - to nie była prosta sesja, a ciągnęła mi się aż do wczoraj. Część przedmiotów zaliczyłam w pierwszym terminie, ale jeden zawaliłam i  poprawiłam już w drugim, podobnie, jak z innego przedmiotu musiała odbyć jeszcze "rozmowę zaliczeniową". Ale ważne, że się udało. Bez trzecich, czwartych czy dziesiątych terminów. Dlatego mam swój upragniony tydzień spokoju. Chociaż powiem Wam, że to dziwne uczucie wracać do domu bez żadnego zeszytu i móc robić to, co się żywnie podoba bez zastanawiania się, ile jeszcze czeka mnie nauki. Ale oczywiście na to nie narzekam.

Planuję więc ten wolny czas wykorzystać jak najlepiej. Sięgnę w końcu po książki, bo tak dawno nie czytałam bez jakiejś myśli w głowie w stylu "nie możesz się w pełni zrelaksować, nauka czeka". Poza tym skupię się na nadrobieniu zaległości na swoim Chaosie myśli, bo jednak kocham pisać i artykuły same się nie zrobią, a mam sporo różnych pomysłów na teksty, oprócz oczywiście tradycyjnie pojawiających się recenzji. Planuję też jakieś spotkania z dawno nie widzianymi osobami oraz przede wszystkim - spędzenie tych paru dni z rodziną. To będzie dobry tydzień, zdecydowanie. 

Przechodząc do innych nowości w moim życiu, to pozwolę sobie najpierw przytoczyć pewnego rodzaju cytat z książki Leslye Walton - "Osobliwe i cudowne przypadki Avy Lavender". Otóż była tam taka krótka i prosta, ale bardzo trafna myśl. 

Stąd też - idzie wiosna, idzie nowy semestr, a wraz z nim zmiany, jakich sobie nawet nie wymarzyłam. Gdyby ktoś jeszcze nie tak dawno powiedział mi, że będę teraz upita szczęściem i w związku, to pewnie bym tę osobę wyśmiała i teraz musiałabym nieźle przepraszać. Dlatego czuję, że to będzie dobry rok. A może nawet i całe życie.

Póki co zmykam do książki, by potem pogadać sobie dłużej z moim A. Wam natomiast życzę udanego wieczoru, Kochani!