(25.09.2017, 18:12)undoubtedly napisał(a):

Po paru latach przerwy, aktualnie, jako siedemnastoletnia już Undou, interesuję się także historią Ukrainy, językiem, tamtejszą muzyką (5'nizza to mój ulubiony zespół!) i nawet podoba mi się pewna dziewczyna, która z tego właśnie kraju pochodzi. So yeah, trochę zaszalałam. Czasem ktoś nazwie mnie w żartach banderowskim świrem, ale nie przejmuję się wcale takimi komentarzami. Bardziej czuję się Ukrainką, niż Polką, choć prawdopodobnie nie mam żadnych takich korzeni - chyba nawet rosyjskich nie posiadam. Podobają mi się nawet tamtejsze "wiejskie" krajobrazy, po których w wolnym czasie wędruję na internetowych zdjęciach i mapach. Moim faworytem jest Drohobycz, z którym mam (a zarazem też nie mam) wiele wspólnego.

A co tobie podoba się w Ukrainie?

Och, kochana... to ty chyba musisz na ten mój Wschód przyjechać - on sam jest już w sumie bardziej ukraiński niż polski (ale niestety - w tym przypadku nie jest to zaleta.. ) jednak mimo wszystko - chyba mamy wiele wspólnego ze sobą. Ukraińska muzyka też trafia do mnie jak strzała wystrzelona przez jednookiego amora - w moim przypadku to głównie Joryj Kłoc ostatnio i Arkona od zawsze.  Na Wschodzie jest też dużo miejscowości - już po stronie polskiej - które zachowały swoje ukraińskie nazwy: Dhohiczyn, Hrebenne czy Sahryń. I pomimo historycznie trudnej relacji (Wołyń i wspomnieni wcześniej banderowcy) nie sposób nie ulec urokowi tego dziwnego kraju - tym małym chatkom, kolorom, wiankom i wsiom właśnie. Ja bardziej niż Polką chyba czuję się Słowianką, więc może stąd ta facynacja.  Bo chyba nie tylko korzenie o niej decydują - ponoć mam litewskie, ale nie sądzę, aby to właśnie to było poczatkiem mojego zainteresowania.  Bo korzeni szukam grzebiąc w staroruskich jeszcze i litewskich dokumentach, a na Ukrainę spoglądam z dziwną mieszaniną tęsknoty i niepokoju. Robi mi to sentyment w głowie. A Drohobycz? Czemu akurat?