Lubię raz na jakiś czas odświeżyć sobie Hipertrofię.

Jako jeden z niewielu albumów potrafi u mnie wywołać ciarki, szczególnie druga część otwierana Ekhartem.

Całość to piękna opowieść o życiu, drodze;

CD2 głównie już o przemijaniu i schyłku.

Pamiętam, że mój pierwszy kontakt z tym tytułem mocno targnął emocjami,
spocił oczy i dał dużo do zrozumienia.
Pozamieniał perspektywy.
Potasował priorytety.

/Później, przeczuwam to podskórnie
Wszystko nagle utnie się, przemieli na proch
Jeszcze pocieszam się, że jestem
Rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz.

_________________

Dziś dzień wspomnień.
Postanowiłam poczuć się jak w gimnazjum, wróciło bravo to i wróciła muza z tamtych lat.

Wszystko się zmieniło.
Czy na lepsze?

Ludziska, kto jest nowy a kto z BRAVO?

Kto mnie pamięta niech się przypomina i opowiada co u niego 'po latach'.

KOCHAM WAS!